Kura-Kura Dan Monyet




Pada zaman dahulu, kononnya, ada seekor kura-kura yang turun dari bukit pergi ke sungai untuk mencari makanan. Waktu Si Kura-Kura sampai di sungai itu, dianampak sebatangpokokpisang. Dia pun pergi melihat pokok itu, manalah tahu kalau ia berbuah. Tetapi apabila dia lihat betul-betul rupanya pokok pisang itu tidak ada buah; hanya pokok sahaja. Si Kura-Kura berfikir, "Pokok pisang ini masih muda. Baik saya tanam supaya nanti ia boleh berbuah." Tetapi kasihan Si Kura-Kura, dia tidak dapat mengangkat pokok pisang itu kerana pokok itu terlalu berat. Si Kura-Kura pun mencari akal bagailuana dia boleh membawa pokok itu.

Di seberang sungai itu ada se ekor monyet sedang melihat Si Kura-Kura memegang pokok pisang itu. Lalu kata Si Monyet, "Apa yang engkau pegang itu, Kura-Kura, bukankah itu pisang?"

Si Kura-Kura menjawab, "Apa lagi, kawan! Tetapi saya tidak dapat mengangkat pokok ini sebab berat sekali."

Apabila Si Monyet mendengar Si Kura-Kura berkata 'Pisang', dia terus menjawab, "Janganlah susah hati fasal itu, kawan, saya akan menolong engkau tetapi engkau berilah bahagian kepada- saya."

Jawab Si Kura-Kura, "Janganlah susah hati, kita akan membahaginya."

Jadi Si Monyet pun berenangke seberang sungai itu untuk menolong Si Kura-Kura. Apabila dia sampai, dia nampak pokok pisang itu tidak berbuah. "Hai," katanya, "Saya sudah rugi datang ke sini. Saya fikir apabila engkau kata, 'Pisang', pokok itu sudah berbuah."

Tetapi Si Kura-Kura berkata, "Janganlah susah hati kerana pokok ini tiada buah, kawan. Kalau kita tanam, ia pasti berbuah. Tapi kita mesti mengeratnya, engkau ambil sebelah, dan saya ambil sebelah. Pilihlah yang mana engkau suka, di sebelah batangnya atau di sebelah pucuknya."

Jadi Si Monyet pun berf kir, kalau dia ambil di sebelah batangnya, sudah tentu lambat berbuah. Oleh itu Si Monyet berkata, "Kalau begitu, kawanku Kura-Kura, di sebelah batangnya engkau ambil dan di sebelah pucukaya saya ambil, sebab kalau saya ambil yang di sebelah batangnya, ia lama berbuah. Lebih baik saya ambil yang di sebelah pucuknya sebab sudah berdaun sedia. Hanya tunggu berbuah sahaja."

Kata Si Kura-Kura, olehlah.: Si Monyet pun mengerat pokok pisang itu kepada dua penggal. "Kalau begitu, kawanku Monyet," kata Si Kura-Kura, "saya minta engkau tolong saya mengangkat bahagian saya ini sebab saya tidak dapat mengangkatnya."

Mereka pun bersama-sama mengangkat pokok pisang itu naik dari tebing sungai itu. Apabila mereka sampai ke tempat yang lebih tinggi, mereka pun menebas tempat itu supaya dapat menanam pisang Si Kura-Kura itu. Apabila mereka sudah selesai menebas dan menebang kayu-kayu di situ, mereka tidak membakarnya sebab tempat itu kecil sahaja, hanya cukup besar untuk menanam pokok pisang itu sahaja. Mereka menggali tanah di situ dan menanam pokok pisang itu. Si Kura-Kura pun menjaga pokok pisangnya di situ. Tetapi Si Monyet pula, apabila mereka selesai menanam pokok pisang Si Kura-Kura itu, dia membawa pokok pisang bahagianya dan menanamnya di tempat lain yang lebih jauh. Si Monyet ketawa terbahak-bahak serta berkata," Lihatlah nanti pisang siapa berbuah dahulu. Bahagian saya ini sudah berdaun sedia." Setelah selesai menanam pokok pisang sebelah pucuk itu mereka pun sama-sama menunggu.

Keesokannya Si Kura-Kura nampak pokok pisangnya sudah mulai bertunas. Tetapi pisang Si Monyet pula sudah jadi kuning sebab layu. Tetapi Si Monyet kata, "Ha, tidak lama lagi pokok pisang ini akan berbuah sebab sudah mulai kuning." Padahal bukan pula berbuah tetapi mulai mati.

Tiga hari kemudian, waktu Si Monyet melihat pokok pisangnya, pokok itu sudah layu. "Hai," Si Monyet berkata, "saya rugi pula kerana pisang saya sudah layu."

Beberapa bulan kemudian, pokok pisang Si Kura-Kura itu sudah besar dan mulai berbnah. Si Kura-Kura sabar menunggu, dan tidak lama kemudian buah pisang itu menjadi besar dan kuning sebab sudah masak. Tetapi Si Kura-Kura pula ada rnasalah, dia tidak dapat memanjatnya. Tiga hari selepas itu, Si Kura-Kura nampak pisangnya sudah masak. Oleh kerana dia tidak dapat memanjatnya, mahu tidak mabu, terpaksalah Si Kura-Kura pergi mencari Si Monyet untuk meminta dia memanjat pokok pisanguya. Kata Si Kura-Kura, "Beginilah kawan! Kalau engkau sudi menolong saya, tolonglah panj at pokok pisang saya itu sebab buahnya sudah masak. Saya tidak pandai memanjat, jadi tolonglah saya. Nanti buah-buahnya kita bagi sama."

"Hai," kata Si Monyet, "jangan susah hati, kita pun sudah saling tolong menolong sejak dulu lagi, itu bukan susah." Apabila mereka sampai di pokok pisang itu, Si Monyet berkata, "Kalau begitu, kawanku Kura-Kura, saya akan memanjatnya, dan nanti saya akan gugurkan buah-buahnya. Kalau bunyinya 'buk', jangan ambil. Kalau 'pis' bunyinya, engkau ambillah."

"Baiklah," jawab Si Kura-Kura. Si Monyet pun memanjat pokok pisang itu dan sebelum dia menjatuhkan buah-buah pisang itu, dimakannya dahulu. Si Kura-Kura itu berkata, "Hai, kawanku Monyet. Mengapa engkau tidak gugurkan buah pisang itu?"

Kata Si Monyet pula, "Nanti dulu kawan. Apabila saya sudah kenyang, saya akan memberikan buah-buah ini kepada-engkau." Lalu makanlah Si Monyet sampai kenyang. Apabila sudah kenyang baru dia berikan kepada Si Kura-Kura. Si Monyet menjatuhkannya dengan berbunyi 'pis', yang mana sudah dimakan oleh Si Monyet. Apabila Si Kura-Kura pergi mengambilnya hanya kulit buah pisang sahaja, isinya sudah dimakan oleh Si Monyet.

Si Kura-Kura sangat-marah pada Si Monyet sebab dia kena tipu. Dia turun pergi ke sungai untuk mencari Si Ketam. Apabila ditemuinya Si Ketam, dibawanya ia ke darat. Sebaik saja mereka sampai di bawah pokok pisang itu, Si Kura-Kura menyuruh Si Ketam memanjat pokok pisang itu untuk menyepit buah kemaluan Si Monyet. Si Monyet pula ketawa terbahak-bahak sebab dia sudah kenyang makan buah pisang, tetapi dia tidak tahu Si Ketam sedang memanjat pokok pisang itu. Sekali dirasanya, Si Ketam sedang menyepit buah kemaluannya. Si Monyet pun meloncat turun dari atas sebab kesakitan dan meminta tolong dari Si Kura-Kura untuk menghalau Si Ketam yang menyepit buah kemaluannya itu.

Tetapi Si Kura-Kura ketawa besar pada Si Monyet, serta berkata, "Nah' itulah hadiahnya engkau menipu saya. Sesudah engkau kenyang, tidak sebijipun engkau bagi."

Si Monyet tidak tahu bahawa Si Kura-Kura pula yang menyuruh Si Ketam memanjat pokok pisang itu. Tidaklah lama kemudian, buah kemaluan Si Monyet pun bernanah. Akhirya dia pun mati.


0Komen:
1. Jangan Menggunakan Simbol '@' Ini Untuk Nama Anda..
2. Jangan Lupa Follow Brozai Di Twitter..Klik Di Sini !
3. Terima Kasih Dengan Komen Anda

Catat Ulasan

 

Copyright © 2009 by Brother Zai - Template by Blog Templste 4 U | Blogspot Tutorial | Sport Page Ranking Tool